Skip to main content

Lyceum of the Philippines University - Laguna

 



So today, My friends and I decided na sa Calamba naman kami mag eat out. We spent last year catch ups sa Lipa so as possible, we would like to explore naman different part ng CALABARZON this year lol.


 Ok, going back. So I went to Calamba commute lang. I always wanted to commute from Lipa to Calamba every once in a while maybe first is because, me time ko siya while looking out the jeep's window pretending Im in some sort of music video. Second is I just miss the feeling back when I was in college , I enjoy reminisicng some moments. Ang sarap ulit maging stranger sa ibang lugar. Yung walang nakakakilala sayo. Yung hindi ka na ulit pamilyar dahil marami nang tinayong bagong gusali. Pagkatapos ng higit sa walong oras mo sa opisina mula Lunes hanggang Biyernes, ang sarap makakita ng bago. 


The main reason thou why Im writing is during paghihintay sa friends ko , Im staring at the facade of the school and a lot of memories came in, its a bittersweet moment for me. Ang sarap maalala how we are walking out the gate at 9pm kahit tapos na classes namin around 4 , how we walk sa lobbies ng mga building wearing pambahay kasi doon kami sa school mismo tutulog for a play or an event, how we say goodbye to each other at the end of the day nang walang iniisip kundi were happy at the moment. It just reminded me na currently, even thou Im feeling na wala pa akong naaccomplish, malayo na rin pala ang narating namin and maybe all I need to do is just enjoy the moment and everything whats happening around me, its confusing but I just need to enjoy it because Ill never know until when it will last, that the moment Im having right now will just become a memory that Ill reminisce in the future.

Comments

Popular posts from this blog

SA SIYAM NA KILOMETRO NG POSTE SA KAHABAAN NG EDSA

  SA SIYAM NA KILOMETRO NG POSTE SA KAHABAAN NG EDSA “Malapit ka na bumaba” Paalala kong pumutol sa pagkatulala mo sa bintana ng bus Isang tango lang sinagot mo sa akin. Madilim sa loob ng bus dahil pasado alas-dose na rin noon at tulog na ang ibang pasahero Na-aaninag ko lang ang mukha mo kapag tinatamaan ng ilaw ng mga posteng dinadaanan natin Wala pa ring pinagbago. Tatlong taon na tayo, nalulunod pa rin ako sa mga mata mo “Tahimik mo ata” lakas loob kong binasag ang katahimikan sa pagitan nating dalawa “Ayos lang ” Ang unang dalawang salitang lumabas sayo mula nang sunduin kita sa opisina. Hindi ko alam kung tama ba pero mas gusto ko sanang marinig na hindi ka ayos Gusto kong ikwento mo sakin kung ano ba ang kinain mo kaninang tanghalian. Gusto kong ireklamo mo sa akin kung gaano karami na naman ang pinagawa ng boss mo sayo. Gusto kong malaman kung ano bang meron sa mga poste sa kalsada at para bang sila ang kanina pang nagnanakaw ng atensyon mo. Bigla...